నా శరీరం ఓ వాసనల
కథ.
అప్పుడు నేను చిన్న పిల్లని
ఇంకోలా వాసనలు వెదజల్లడం
తెలియనిదాన్ని.
బెస్త దాని కూతుర్ని
బెస్త తండ్రి ప్రేమలో,
చేపలు ఒకటే తెలిసినదాన్ని. వెండి, నలుపు,
కాషాయ బాణాల్లా,
ఎగిసిపడుతున్న చేపలు. వాటిని ప్రేమించాను
వాటిలాగే
వాసనకొట్టాను.
మత్స్యగంధి. అప్పుడు నేను
మత్స్యగంధిని.
పరాశరుడు నా వాసన పసిగట్టాడు
కామంతో నా వెంటపడి నన్ను
నానా పేర్లతో పిలిచాడు.
కాని పరాశరా, నేను పని చేస్తాను నువ్వు చేయవు.
నువ్వు దిమ్మరిలా తిరుగుతావు ఆలోచిస్తూ
నీకా స్వేచ్చా, తీరికా వుంది.
నేను తెడ్డు వేస్తూ, చేపలు పడుతూ, మా నాన్నతో శ్రమించే దాన్ని.
నేను పని చేస్తాను. నువ్వు చేయవు.
నేను నీ ప్రారబ్దాన్ని, నీ రహస్యాన్ని.
నువ్వు నన్ను ద్వేషిస్తూ కోరుకుంటావు
నాకోసం సమర్పించుకుంటావు
సువాసనల వరాల్ని.
ఇప్పుడు నేను మైళ్ళ దూరం మల్లెల వాసన వెదజల్లుతున్నాను
మగాళ్ళు ఆ వాసన చూసి లేస్తారు
ఆ వాసన చూసి చస్తారు
నా చుట్టూ.
ఈ నకిలీ చర్మపు వాసన యెంత కడిగినా పోదిప్పుడు.
ఒంటరిగా అంతఃపురాల్లో పచార్లు చేస్తున్నానిప్పుడు
నా చేప వాసన్ని, నా పేరును గుర్తుచేసుకుంటూ.
అందరు ఆడవాళ్ళు నా లాంటి వాసనే వెదజల్లుతున్నారిప్పుడు.
నేను సత్యవతిని
నాకిప్పుడు నిజం తెలుసు.
- నీతూ దాస్ ఆంగ్ల కవితకు స్వేచ్చానువాదం. నీతూ దాస్ ఢిల్లీ విశ్వవిద్యాలయంలో లెక్చరర్ గా పనిచేస్తున్నారు.
ఒక యోగి జీవన గాథ
1 week ago
No comments:
Post a Comment